Gennep

Het kabinet wil 300 miljoen bezuinigen op zorgleerlingen. Dat is onderwijs voor kinderen met leerproblemen. De minsiter wil deze leerlingen nu naar gewone scholen sturen. Wat betekent dat voor de 70 duizend kinderen en jongeren met een handicap, gedrags- of leerstoornis?

We weten het niet, we hebben geen idee. Dat zijn deze dagen veelgehoorde uitspraken op de Mikado-school in het Noord-Limburgse Gennep. Aan het personeel - 75 mensen veelal in parttime dienstverband - 155 leerlingen én hun ouders knaagt een kwellende onzekerheid over de toekomst.
Een van die leerlingen is Lian. Ze is 13 jaar en heeft het syndroom van Dravet. Dat betekent dat ze soms forse epileptische aanvallen krijgt en een verstandelijke beperking heeft. Voor Lian’s moeder Hilda Rutten is de toekomst van haar kind een groot vraagteken. Als de klassen als gevolg van de aangekondigde bezuinigingen groter worden, is er voor Lian logischerwijs een stuk minder aandacht. ‘En die heeft ze nu juist zo hard nodig’, vertelt Hilda Rutten: ‘Als Lian een epileptische aanval krijgt, zijn twee mensen een hele tijd met haar bezig. Als de aanval te erg wordt, kan Lian die dag helemaal niet meer terug naar de klas. Het kan ook zijn dat ze de hele dag dicht tegen een aanval aan zit. Ze moet op school dus heel goed in de gaten gehouden worden.’ Wie dat straks dan moet gaan doen is eveneens een groot raadsel, want de regering zet flink het mes in het aantal banen in het speciaal onderwijs en doet tegelijkertijd hetzelfde met de zogenaamde ambulante begeleiding op de reguliere scholen. ‘Op een gegeven moment komt de vraag aan de orde: kunnen wij de veiligheid van het kind nog garanderen?’, zegt Marja Pasman, directeur van de Mikado-school. ‘Met andere woorden: kan een kind als Lian straks überhaupt nog wel naar school gaan? Ieder kind heeft recht op onderwijs, zeggen we in Nederland. Ik vraag me af hoe lang we dat nog kunnen blijven zeggen’.
Lian naar een reguliere school sturen is volgens beiden geen optie. ‘Dan mag de minister er zelf de hele dag naast gaan staan’, sneert Hilda Rutten. ‘En als een leraar op een reguliere school constant op Lian moet letten, worden de andere leerlingen weer de dupe want dan krijgen zij weer te weinig aandacht’, zegt Marja Pasman. Maar wat dan? Rutten: ‘Dan komt Lian thuis te zitten en kijgt ze helemaal geen onderwijs meer. Of ze gaat naar een tehuis; kijk maar eens wat dát dan kost. Over bezuinigingen gesproken.’
‘Laatst stonden hier op school ouders gewoonweg te huilen’, vertelt Mikado-directeur Pasman. ‘Ze zeiden: “Ze willen niet meer opkomen voor kinderen die geboren worden zoals onze zoon geboren is”. Dat doet pijn, ja. Nu al kunnen we soms kinderen op onze school niet meer aannemen, omdat we niet kunnen garanderen dat we hen over twee jaar perspectief kunnen blijven bieden. Dan vraag je je af: mág je kinderen eigenlijk wel perspectief weigeren? Dat is een ethische vraag die gesteld moet worden.’
Hilda Rutten: ‘Eigenlijk zegt de minister tegen leerlingen als Lian: “Stel je niet zo aan, doe normaal en ga naar een gewone school”. Een grotere miskenning van leerlingen zou ik niet kunnen verzinnen.’

Tekst Rob Janssen
Foto Erik van ’t Hullenaar

(Dit artikel werd gepubliceerd in ‘ZO-een beter Nederland’; de SP-krant die in heel Nederland huis-aan-huis wordt bezorgd.)